“હું નાગો છું” કહેતા કર્મચારીને સુરક્ષા અધિકારીએ પાઠ ભણાવ્યો

અમદાવાદ, 31 ઑગસ્ટ 1985

એશિયાની સૌથી મોટી ગણાતી અમદાવાદ સિવિલ હોસ્પિટલમાં 1980ના દાયકામાં અસામાજિક તત્વો અને લુખ્ખાઓનો આતંક છવાયેલો હતો. ખાસ કરીને પગારના દિવસોમાં નાના કર્મચારીઓ પાસેથી જબરદસ્તી ઉઘરાણી થતી.

આ વાતાવરણ કાબૂમાં લેવા માટે તત્કાલિન જિલ્લા કલેક્ટર અજય સી. જોષીની ભલામણ પર આર્મીમાંથી નિવૃત્ત થયેલા જયંતિભાઈ આહીરને 1985માં હોસ્પિટલના સુરક્ષા અધિકારી તરીકે નિયુક્ત કરવામાં આવ્યા.

પદભાર સંભાળ્યા પછી જયંતિભાઈએ ત્રણ મહિના સુધી હોસ્પિટલની વ્યવસ્થા પરખી. તેમણે જોયું કે દારૂબાજોનો દબદબો, સ્પિરિટની ચોરી, રાશન અને દવાઓની હેરાફેરી તેમજ વ્યાજખોરી હોસ્પિટલ પરિસરમાં ખુલ્લેઆમ ચાલી રહી હતી. કેટલાંક વર્ગ-4ના કર્મચારી પણ આ પ્રવૃત્તિઓમાં સામેલ હત

31 ઑગસ્ટ 1985ના રોજ હોસ્પિટલના બે હજારથી વધુ કર્મચારીઓને રોકડ પગાર આપવામાં આવી રહ્યો હતો. એ સમયે “મિહન” (નામ બદલાયેલું) નામનો કર્મચારી, જે માફિયા પ્રવૃત્તિઓ માટે કિર્તિમાન હતો, હાથમાં ચાકુ લઈને સ્ટાફને ધમકાવવા લાગ્યો.

તે એક વરિષ્ઠ ક્લાર્ક પર તૂટી પડ્યો અને જોરથી ચીસો પાડવા લાગ્યો —
“તને ખબર નથી… હું નાગો છું…!”

ગસ્સામાં તેણે કપડાં ઉતારી નગ્ન અવસ્થામાં ચાકુ લહેરાવવાનું શરૂ કર્યું. આખું સ્ટાફ સહમી ગયું અને દહેશતમાં આવી ગયું.

સ્થિતિ બગડતી જોઈ સુરક્ષા અધિકારી જયંતિભાઈ આહીરે હિંમતપૂર્વક આગળ વધ્યા. શરૂઆતમાં સમજાવવાનો પ્રયત્ન કર્યો, પરંતુ કર્મચારી ના માનતા તેમણે પોતાની આર્મીની તાલીમ મુજબ તરત જ કાબૂમાં લઈ લીધો.

એક જોરદાર થપ્પડ અને لات-ઘૂસાંથી તેની દાદાગીરી તોડી નાખી. બાદમાં સુરક્ષાકર્મીઓએ તેને કાબૂમાં લઇ લીધો. નગ્ન અવસ્થામાં પકડાયા પછી તેનો ભય તૂટી ગયો અને સ્ટાફમાં આત્મવિશ્વાસ પાછો આવ્યો.

જયંતિભાઈ આહીરે સંવેદનશીલતા દાખવીને પોલીસ કેસ કરવાની જગ્યાએ આરોપી પાસેથી લખિત માફીનામું લેવડાવ્યું. મફીનામામાં તેણે પોતાની ભૂલો સ્વીકારી અને ભવિષ્યમાં ક્યારેય દાદાગીરી નહીં કરવાનું વચન આપ્યું. વરિષ્ઠ અધિકારીઓની હાજરીમાં આ માફી સ્વીકારવામાં આવી અને ચેતવણી આપીને તેને છોડવામાં આવ્યો.

આ ઘટનાના પછી સિવિલ હોસ્પિટલમાં વર્ષોથી ચાલતો ભય અને અસ્થિરતા પર વિરામ લાગ્યો. દાદાગીરી કરનારાઓમાં અદૃશ્ય ભય પેદા થયો અને સુરક્ષા સ્ટાફની સખ્ત છબી ઉભી થઈ. કર્મચારીઓએ રાહતની સાલ લીધી અને હોસ્પિટલમાં ફરી એકવાર શિસ્તભર્યું વાતાવરણ સ્થાપિત થયું.

આ ઘટના આપણને શીખવે છે કે તંત્રમાં પરિવર્તન લાવવા માટે હંમેશાં કાયદાની જડબેસલાક કાર્યવાહી જરૂરી નથી – ક્યારેક યોગ્ય સમયે યોગ્ય નિર્ણય લઈને, હિંમતપૂર્વક પગલું ભરવાથી પણ સિસ્ટમને નવી દિશા મળી શકે છે.

• “ડર કોઈ સમસ્યાનો અંત નથી, હિંમત જ સાચો જવાબ છે.”

• “જ્યાં સિસ્ટમ કમજોર લાગે, ત્યાં એક બહાદુર માણસ આખી દિશા બદલી શકે છે.”

• “દાદાગીરી તૂટે ત્યારે જ શિસ્ત જડે છે.”

• “ન્યાયની લડાઈ માટે હંમેશાં હથિયાર નહીં, પરંતુ હિંમત જરૂરી છે.”

• “એક સહી કરેલું માફીનામું ક્યારેક સો કેસ કરતાં વધુ અસરકારક સાબિત થાય છે.”

📌 Sub Editor : જયંતિભાઈ આહીર
📌 ગુજરાત પ્રવાસી ન્યૂઝ